گاهی چادرم خاکی میشود...
چادرمشکی ام ازدرودیوارشهرخاکی میشود...
ازنگاه هایِ طعنه آمیز خاکی میشود...
ازحرفهایِ سیاه خاکی میشود...
وگاهی چادرم راخودم خاکی میکنم...
چادرم رامیشویم تاغبارشهر راازرویش پاک کنم...
تاسنگینیِ نگاه هاراپاک کنم...
باهمه یِ این حرفها،چادرِ خاکی ام راباتمام وجودم دوست دارم،وآن راباافتخار،برسرمیکنم...
بیادِ چـــــــــادرِ خاکیِ مادرم زهرا(س)دربینِ کوچه هایِ غریبِ مدینه...
یافاطمه(س)...
شکرخداکه سایه ی توبرسرِ من است
چادرفقط حجاب نیست ،یادگارتوست